 | Nasza twórczość/Our stuff |  | | | | |  | |  |
| Nasze Teledyski/Our Videos | | | | | | | | |
| Użytkowników Online | | | |  Gości Online: 2
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 7,388
Najnowszy Użytkownik: shoi
|
| | | | |
| Our Desiderium Intimum Videos | | | | | | | | |
|
| THE LIGHT ENTHRALLED BY THE DARKNESS | | | | | | | | |
| Greek Chapter 1 - "I must be dreaming" Part 1 | | | | 1. I must be dreaming
It's only in my mind
Not in real life
No, I must be dreaming*
Όταν ο Χάρι Πότερ, ένας μαθητής του έκτου έτους της Σχολής Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια, ξύπνησε εκείνο το βροχερό φθινοπωρινό πρωινό, δεν είχε ιδέα ότι οι επόμενες μέρες θα ήταν οι χειρότερες της ζωής του. Αλλά το μαγικό μυαλό του αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Κάτι υπέβοσκε - σαν μια ηχώ των γεγονότων που επρόκειτο να έρθουν, η οποία προσπαθούσε να διεισδύσει στο υποσυνείδητο του, φέρνοντας μαζί της ένα δυσάρεστο συναίσθημα φόβου και ανησυχίας. Ίσως γι' αυτό ήταν τόσο δύσκολο να σηκωθεί από το κρεβάτι. Ένιωθε ότι, αν προσπαθούσε να σηκωθεί, κάτω από τα πόδια του θα άνοιγαν οι πύλες της κόλασης.
Αλλά το έκανε. Σηκώθηκε, έτοιμος να αντιμετωπίσει αυτό που έρχεται.
Δεν περίμενε, βέβαια, ότι «αυτό» θα ερχόταν τόσο γρήγορα και ξαφνικά.
Καθώς έβγαινε από τον κοιτώνα, σκόνταψε, και πάνω στην ταραχή του γλίστρησε στη σκάλα και προσγειώθηκε πάνω στο χαλί στο εντευκτήριο. Μερικά πρόσωπα των γκρίφιντορ κοίταξαν με έκπληξη. Βογγώντας και τρίβοντας το μελανιασμένο χέρι του, σηκώθηκε από το πάτωμα, και οι γκρίφιντορ βλέποντας ότι ήταν εντάξει, δεν έδωσαν περισσότερη σημασία.
«Τέλεια. Απλά τέλεια», σκέφτηκε ο Χάρι, βρίσκοντας τα σπασμένα γυαλιά του στο χαλί. Κόκκινος από αμηχανία, τα στερέωσε βιαστικά στη μύτη του και θέλησε να εξαφανιστεί από τα μάτια των συγκατοίκων του. Τότε θυμήθηκε ότι ξέχασε να φέρει τα βιβλία του και έπρεπε να επιστρέψει στον κοιτώνα. Πριν προλάβει όμως να γυρίσει και να ξανανέβει τις σκάλες, ήρθαν οι φίλοι του, ο Ρον και η Ερμιόνη.
Ο Ρον προσπάθησε να πάρει μια πολύ σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό του, αλλά ήταν μάλλον αδύνατο. «Είσαι καλά, φίλε;» ρώτησε, και έσκασε στα γέλια. Ο Χάρι έσφιξε τα δόντια του. Λοιπόν, τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει από αυτόν;
«Ρον, πώς μπορείς να συμπεριφέρεσαι έτσι; Δε βλέπεις ότι ο Χάρι σχεδόν σκοτώθηκε;»
Η Ερμιόνη κοίταξε ανήσυχη τον Χάρι. «Χτύπησες; Έπαθες τίποτα σοβαρό; Γιατί δεν πάμε στην κυρία Πόμφρι να σε κοιτάξει;»
Ο Χάρι βόγγηξε από μέσα του.
«Οχι, Ερμιόνη, ειλικρινά δεν χρειάζεται.»
«Δεν... Καλά τότε.»
Η Ερμιόνη σίγουρα δεν είχε πειστεί, αλλά, ευτυχώς, έπαψε να τον ενοχλεί.
«Αλλά, Χάρι» έδειξε τα γυαλιά του. «Πάλι τα έσπασες;» Έβγαλε το ραβδί της. «Oculus repa—ΑΧ!»
Το ξόρκι μετατράπηκε σε μια κραυγή έκπληξης και ένα βογγητό πόνου, όταν ο Στραβοπόδαρος πήδηξε στην πλάτη της και άρχισε να σκαρφαλώνει πάνω της. Το ραβδί φωτίστηκε και ο Χάρι ένιωσε κάτι να διαπερνά το δέρμα του στα μάγουλά του. Φώναξε έκπληκτος όταν στο πρόσωπό του άρχισε να αναπτύσσεται κάτι μακρύ, λεπτό και ευέλικτο.
«Ω, όχι!» Η Ερμιόνη κάλυψε το στόμα της με το χέρι της, και ο Ρον κουλουριάστηκε προσπαθώντας να πάρει ανάσα ανάμεσα στα υστερικά γέλια του.
«Χίλια συγγνώμη, Χάρι!», είπε όταν ο φίλος της την έσπρωξε στην άκρη και διέσχισε την αίθουσα. Ο Χάρι κοίταξε στον καθρέφτη και είδε στα μάγουλά του μακριά μουστάκια γάτας. Έκλεισε τα μάτια του και επανέλαβε σαν μάντρα: «Μην πανικοβάλλεσαι, μην ανησυχείς ... Εισπνοή, εκπνοή, είναι φίλοι σου και ήθελαν μόνο να βοηθήσουν--»
«Νομίζω ότι τώρα, Χάρι, πρέπει πραγματικά να πας στο Νοσοκομείο», είπε αμήχανα η Ερμιόνη.
Ο Χάρι μπορούσε μόνο να αναστενάξει.
Ω, ναι, οι πύλες της κόλασης άνοιξαν γι’αυτόν, προτρέποντας τον να τις διαβεί...
***
Η κυρία Πόμφρι έσφιξε τα χέρια της όταν τον είδε. Ωστόσο, βλέποντας το απελπισμένο πρόσωπο του Χάρι, προσπάθησε να τον ηρεμήσει, λέγοντας του ότι μπορούσε να τον θεραπεύσει σχετικά γρήγορα, αν και θα ήταν μια επίπονη διαδικασία.
Και ήταν.
Μετά από μια ώρα βασανιστηρίων, κατά την οποία ήταν ξαπλωμένος και περίμενε τα μουστάκια του να καούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να ήταν αρκετά ανώδυνο να ξεριζωθούν, και μετά από μία διαδικασία «ξεριζωμού», ο Χάρι το μόνο που ήθελε ήταν να πάει για ύπνο και να κοιμηθεί μέχρι να τελειώσει αυτή η εφιαλτική μέρα. Όταν έφτασε τελικά στο μάθημα της Μαντικής, αποδείχθηκε ότι, ενώ αυτός πέρνούσε αυτό το αβάσταχτο μαρτύριο, οι συμμαθητές του χαλάρωναν και ξεκουράζονταν. Ο Φιρέντσε ο Κένταυρος τους έκανε σήμερα ένα από τα μαθήματα χαλάρωσης, κατά τα οποία ξάπλωσαν στο χορτάρι κάτω από το ζεστό ήλιο - μια ψευδαίσθηση δημιουργημένη από τον καθηγητή τους - ακούγοντας πτηνά που τραγουδούσαν και τριζόνια, χρησιμοποιώντας αυτή την ώρα για έναν ύπνο.
Ο Χάρι έσφιξε τις γροθιές του, ελπίζοντας ότι αυτός ο εφιάλτης θα σταματούσε σύντομα.
Έκανε λάθος.
Στις Μεταμορφώσεις, για πρώτη φορά στη ζωή του, ο Χάρι αποδείχθηκε χειρότερος από τον Ρον. Αντί να μεταμορφλωσει τη χελώνα του σε μπαλόνι, μετέτρεψε το καημένο πλάσμα σε μία ιπτάμενη φουσκωμένη χελώνα με πολύ ηλίθιο πρόσωπο. Επιπλέον, όταν προσπάθησε να αντιστρέψει το ξόρκι, η χελώνα έσκασε και άρχισε να πετά γύρω από την τάξη, χτυπώντας ό, τι βρισκόταν στο δρόμο της, έως ότου η καθηγήτρια McGonagall αποκατέστησε την τάξη και τιμώρησε τον Χάρι αφαιρώντας δέκα βαθμούς από το Γκρίφντορ.
Μετά από αυτό το μάθημα, ο Χάρι έπεσε σε κατάθλιψη και όλες οι προσπάθειες του Ρον και της Ερμιόνης να του φτιάξουν τη διάθεση απέτυχαν. Άρχισε να υποπτεύεται σοβαρά ότι είχε πέσει πάνω του κάποια κατάρα. Επιπλέον, ήταν πολύ πεινασμένος, αφού όσο ήταν στην Πτέρυγα του Νοσοκομείου, έχασε το πρωινό. Έτσι όταν ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό ένιωσε μια πραγματική ανακούφιση. Ωστόσο, η ανακούφισή του δεν κράτησε πολύ, αφού μετά το γεύμα τον περίμεναν δύο ώρες φίλτρα με τον Σνέιπ, και αυτό ήταν αρκετό για να κόψει την όρεξη ακόμα και του πιο πεινασμένου Γκρίφιντορ.
Ευτυχώς, αυτό ήταν το τελευταίο μάθημα της ημέρας.
Λαμβάνοντας πάντα υπόψη ό,τι συνέβη σήμερα, ήταν σίγουρος ότι το μάθημα αυτό θα ήταν το πραγματικό ξεκίνημα του εφιάλτη. Όχι ότι τα Φίλτρα ήταν ποτέ ευχάριστο μάθημα, αλλά τώρα φαινόταν ακόμα χειρότερο. Αλλά έλπιζε ότι κάπως θα περνούσε αυτή τη δοκιμασία. Ο Σνέιπ δεν μπορούσε να τον εξευτελίζει με κάθε ευκαιρία! Αποφάσισε, τρώγοντας μεσημεριανό, να κάνει μια επανάληψη στο μάθημα, σε περίπτωση που ο καθηγητής προσπαθούσε να τους αιφνιδιάσει με κάποιο διαγώνισμα, όπως έκανε συνήθως. Αλλά όταν κοίταξε στην τσάντα του, βόγγηξε με τρόμο.
Είχε ξεχάσει το βιβλίο φίλτρων!
«Χάρι, τι--» φώναξε η Ερμιόνη έκπληκτη από τη συμπεριφορά του καθώς ο Χάρι σηκώθηκε γρήγορα από το τραπέζι και έτρεξε προς την πόρτα.
«Αργότερα!» φώναξε πάνω από τον ώμο του και έτρεξε προς τον κοιτώνα.
Όταν έφτασε στην είσοδο του εντευκτηρίου του Γκρίφιντορ, κουρασμένος και ιδρωμένος, βρήκε τη Χοντρή Κυρία να κοιμάται ειρηνικά στο κάδρο της. Τότε θυμήθηκε ότι σήμερα είναι η μέρα αλλαγής του συνθήματος και είχε ξεχάσει να ρωτήσει το Ρον και τη Ερμιόνη για το καινούργιο.
Γαμώτο!
Με ένα δυνατό βογγητό γύρισε και έτρεξε πίσω προς τη Μεγάλη Τραπεζαρία.
Όταν πέρασε λαχανιασμένος από την πόρτα, το πρώτο που άκουσε ήταν η χλευαστική φωνή του Ντράκο Μαλφόι, που καθόταν στο τραπέζι του Σλίθεριν:
«Τι είναι, Πότερ; Ψάχνεις για το μυαλό σου;»
Οι Σλίθεριν ξέσπασαν σε γέλια.
Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του, αναστενάζοντας με αγανάκτηση. Στο μυαλό του ήρθε ένα πολύ συναρπαστικό όραμα, στο οποίο σκότωσε τον Μαλφόι με τα ίδια του τα χέρια. Αλλά τώρα δεν είχε χρόνο! Θα τον δολοφονούσε αργότερα.
Έτρεξε στο Ρον και την Ερμιόνη και είπε ασθμαίνοντας:
«Σύνθημα—άλλαξε-- Πείτε μου--»
«Το σύνθημα; Θέλεις να μάθεις το σύνθημα για το εντευκτήριο; Χρυσή Μπάλα.» απάντησε η Ερμιόνη. «Αλλά Χάρι, τι έγινε;»
«Οχι τώρα!» πέταξε κι άρχισε να τρέχει πίσω στο εντευκτήριο για δεύτερη φορά. Όταν τελικά έφτασε στην ελισοδο, είχε την εντύπωση ότι κάπου στο δρόμο έχασε τους πνεύμονές του. Ασθμαίνοντας, είπε στη Χοντρή Κυρία το σύνθημα, περιμένε μέχρι να σταματήσει να διαμαρτύρεται που διέκοψε τον ύπνο της και έτρεξε στο εντευκτήριο και πάνω στον κοιτώνα. Τα βιβλία ήταν στον πάτο του μπαούλου του. Όταν τελικά τα βρήκε, κατάλαβε ότι είχε χάσει όλο το μεσημεριανό γεύμα και ότι σύντομα θα άρχιζε το μάθημα. Έτσι, αφού καταράστηκε τον Σνέιπ, τα Φίλτρα, τις σκάλες, τη Χοντρή Κυρία, και το μπαούλο του, βγήκε από το εντευκτήριο και άρχισε να τρέχει προς τις σκάλες για τα μπουντρούμια.
Στον επόμενο όροφο εγκλωβίστηκε σε ένα σημείο του κάστρου από το οποίο δεν υπήρχε άλλος δρόμος να γυρίσει πίσω, επειδή οι σκάλες κινήθηκαν προς τη λάθος κατεύθυνση.
«Παύει να είναι αστείο», σκέφτηκε, προσπαθώντας να μην πανικοβληθεί. Τρομαγμένος ότι άργησε για το μάθημα, άρχισε να τρέχει στους διαδρόμους, προσπαθώντας να βρει μια έξοδο. Τελικά κατέβηκε από κάτι στενές ελικοειδείς σκάλες που τον οδήγησαν σε ένα εντελώς άγνωστο γι’αυτόν μέρος του κάστρου.
Καθώς περιπλανιόταν στους διαδρόμους, ένας φόβος αναπτυσσόταν στο στήθος του, και σκέφτηκε ότι δεν ήθελε ούτε να φανταστεί τι θα μπορούσε να του κάνει ο καθηγητής των Φίλτρων. Ήξερε τον Σνέιπ. Στα μαθήματά του δεν επιτρεπόταν να αργήσει κανείς ούτε μερικά δευτερόλεπτα. Έκλεισε τα μάτια του και άρχισε να καταριέται όλα όσα δεν καταράστηκε νωρίτερα.
Τελικά, βρήκε το δρόμο για τις σκάλες και, προσευχόμενος να μην του συμβεί τίποτα άλλο, έφτασε μπροστά στην πόρτα της τάξης του καθηγητή των Φίλτρων. Ανάσανε μερικές φορές, προσπαθώντας να ηρεμήσει και να ισορροπίσει την αναπνοή του. Δάγκωσε τα χείλη του νευρικά και άγγιξε το χερούλι της πόρτας, αλλά πριν την ανοίξει, στις σκέψεις του εμφανίστηκε ένα πολύ απαισιόδοξο σενάριο για το τι μπορεί να συμβεί αν ανοίξει την πόρτα. Είχε ένα περίεργο συναίσθημα ότι αν το κάνει, θα ισοδυναμούσε με παραβίαση των πυλών της κόλασης.
Ας εξετάσουμε τα γεγονότα ... Η σημερινή μέρα ήταν μία πολύ, πολύ μεγάλη καταστροφή. Αν πάω στο μάθημα του Σνέιπ θα καταλήξει ακόμα χειρότερη. Ισως πρέπει να πάω πίσω στην κυρία Πόμφρι και να προσπαθήσω να ξεφύγω; Όμως, γνωρίζοντας τον Σνέιπ, αν δεν εμφανιστώ στο μαθήμά του, θα με βρει ακόμη και στη πιο κρυφή γωνιά του κάστρου και θα με τραβήξει πίσω.
Ήταν προφανές ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Αναστέναξε πάλι και αποφάσισε. Γύρισε το πόμολο.
Πολύ σύντομα, θα αποδεικνύονταν ότι αυτό ήταν μια κακή απόφαση.
Τη στιγμή που μπήκε στην τάξη, ακούστηκε η δυνατή φωνή του Σνέιπ:
« Α, ο κ. Πότερ μας τίμησε με την παρουσία του. Είμαστε τόσο ευγνώμονες.»
Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του για μια στιγμή, νιώθοντας φόβο αναμεμειγμένος με θυμό να αρχίζει να βράζει, σπρώχνοντάς τον μέσα σε πυκνά σύννεφα νευρικότητας, αλλά το πρόσωπό του παρέμεινε απαθές. Ήξερε ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή. Ο Σνέιπ θα γινόταν πολύ, πολύ χειρότερος ...
«Τι ήταν τόσο σημαντικό ώστε να σταματήσει τη διασημότητα μας από το να έρθει εγκαίρως στο μάθημά μου;»
Ο Χάρι σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα να πεθάνει παρά να παραδεχθεί στον Σνέιπ ότι είχε ξεχάσει τα βιβλία του. Είχε αρχίσει ήδη να διατυπώνει στο μυαλό του μια πειστική δικαιολογία, όταν ξαφνικά άκουσε τον Ντράκο Μαλφόι να λέει με γλυκιά φωνή:
«Καθηγητά, μπορώ να εξηγήσω την καθυστέρηση του Πότερ.» Τα μάτια του έλαμπαν κακόβουλα. «Ο Πότερ δεν ήταν σε θέση να παρουσιαστεί στην ώρα του, γιατί έτρεχε γύρω-γύρω στο το κάστρο, ψάχνοντας για το μυαλό του.»
Οι Σλίθεριν ξέσπασαν σε γέλια.
Ο Χάρι μπορούσε να αντέξει τις προσβολές, αλλά τη στιγμή που είδε μια σκιά χαμογέλου στα λεπτά χείλη του καθηγητή των Φίλτρων, ένιωσε να φουντώνει μέσα του μια ασυγκράτητη οργή.
«Σκάσε!» σφύριξε στον Μαλφόι, μετά βίας σταματώντας τα χέρια του από το να σχηματίσουν γροθιές.
«Είκοσι βαθμοί από το Γκρίφιντορ για την αυθάδειά σου, Πότερ!» Τα μάτια του Σνέιπ έλαμπαν εκδικητικά. «Κι άλλοι είκοσι για την καθυστέρηση! Τώρα, κάτσε κάτω αν δεν θέλεις να χάσει ο κοιτώνας σου κι άλλους βαθμούς!»
Τα μάτια του Χάρι σκοτείνιασαν. Συγκρατήθηκε να μην απαντήσει, παρά την ειρωνική απάντηση που είχε στη γλώσσα του, και πήγε στο βάθος της τάξης να καθίσει – όσο πιο μακριά από τον Σνέιπ μπορούσε. Έριξε ένα άγριο βλέμμα στον Μαλφόι, και κάθισε βαριά στον πάγκο πριν βγάλει τα βιβλία του.
« Όπως σας έλεγα, πριν μας διακόψει ο κ. Πότερ» τα μάτια του Σνέιπ καρφώθηκαν στον Χάρι «θα ετοιμάσετε ένα εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο ελιξίριο που ονομάζεται Desiderium Intimum. Ξέρει κανείς τι είναι αυτό το φίλτρο;»
Το χέρι της Ερμιόνης πετάχτηκε.
Τα μάτια του Σνέιπ περιπλανήθηκαν στην τάξη, σιγουρεύοντας ότι κανείς άλλος δεν ήξερε την απάντηση και στη συνέχεια μούγκρισε σκληρά:
«Ναι, δεσπινοίς Γκρέιντζερ;»
Η Ερμιόνη πήρε μια βαθιά ανάσα:
«Το ελιξίριο Desiderium Intimum είναι γνωστό ως το Ελιξίριο των Βαθύτερων Επιθυμιών. Είναι ένα πολύ αρχαίο, και μέχρι πρόσφατα απαγορευμένο, ελιξίριο. Είναι ένα φίλτρο που χρησιμοποιείται για να κάνει γνωστές τις βαθύτρερες επιθυμίες κάποιου. Αυτός που το πίνει παύει να παρατηρεί οτιδήποτε άλλο και γίνεται σκλάβος της μεγαλύτερης επιθυμίας του. Δεν μπορεί να αντισταθεί.» Τελείωσε με ιδιαίτερα υπαινικτική φωνή.
Ο Σνέιπ αγνόησε δηκτικά την απάντησή της, αλλά προκάλεσε σάλο μεταξύ των μαθητών.
«Οι κύριες δράσεις αυτού του ελιξιρίου είναι η πρόκληση, αποκάλυψη και, ακόμα περισσότερο, η ενεργοποίηση των βαθύτερων επιθυμιών ενός ατόμου. Μερικές φορές, το άτομο υπό την επήρειά του δεν αντιλαβμάνεται καν τις επιθυμίες του.» πρόσθεσε ο Σνέιπ με σκοτεινή φωνή.
Ψίθυροι ενθουσιασμού γέμισαν την τάξη.
«Στον μαυροπίνακα» ο Σνέιπ κούνησε το ραβδί του «είναι γραμμένα τα απαραίτητα συστατικά και η μέθοδος παρασκευής. Έχετε χρόνο μέχρι το τέλος του μαθήματος. Ξεκινήστε.»
|
| | | | |
| Dodaj komentarz | | | | | Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
| | | | |
|
| Logowanie | | | |
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
| | | | |
| Gdzie można nas znaleźć/Where you can find us | | | | | | | | |
| Ważne | | | |
If you're from another country and you've registered, send us an e-mail with your login, so we can activate your account: ariel_lindt@wp.pl
Nie wyrażamy zgody na kopiowanie i umieszczanie naszych ficków i tłumaczeń w innych miejscach!
Ariel & Gobuss |
| | | | |
| Shoutbox | | | | Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
|
| | | | |
|
( Proszę zróbcie coś z tym